Metformax jest lekiem zawierającym metforminę, która jest powszechnie stosowanym lekiem w leczeniu cukrzycy typu 2. Istnieje wiele innych leków, które również zawierają metforminę jako główny składnik czynny, takich jak Glucophage, Siofor, Metformin-Teva, Metformin-Sandoz i wiele innych. Te leki mają podobne efekty i skutki uboczne do Metformaxu.
Hej wszystkim. Mam pytanie – co zamiast metforminy? Brałam Metformax przez 2 miesiące na insulinooporność, ale nie daję rady… Biegunki, zawroty głowy, ciągłe zmęczenie. Lekarka mówi, że można coś innego spróbować, ale chciałam się was zapytać – czy ktoś brał coś innego i lepiej się czuł? Będę wdzięczna za każdą opinię, bo serio już nie wiem co robić 
Kochana, ja przez to samo przechodziłam. Z metforminą miałam dosłownie gehennę – niby miał pomagać, ale ja się po nim tylko gorzej czułam. Brzuch jak balon, ciągłe biegunki, a raz to nawet zemdlałam w pracy, bo mi cukier poleciał jak nigdy. Lekarz mi mówił, że to „normalne na początku”, ale ile można czekać? Dwa miesiące żyłam jak w toalecie.
W końcu poszłam do innej pani doktor i ona mi zaproponowała Ozempic – to niby na cukrzycę, ale teraz też się daje na insulinooporność i otyłość. Robi się raz w tygodniu zastrzyk w brzuch – na początku myślałam, że się popłaczę z przerażenia, bo igła, bo ja się boję, ale teraz to jestem jej fanką! Nie dość, że apetyt mi spadł, to jeszcze waga ruszyła – schudłam 6 kg w 2 miesiące i brzuch wreszcie spokojny. Żadnych rewolucji, żadnych mdłości, czuję się jak człowiek. Wiadomo, to droższe niż Metformax, ale przynajmniej działa i nie rujnuje życia.
Ja miałam podobnie. Brałam metforminę po diagnozie PCOS i insulinooporności, ale miałam po niej takie bóle brzucha, że serio myślałam, że mam wrzody albo coś gorszego. Długo się męczyłam, bo lekarz mówił „to minie”, ale nie minęło. W końcu zmieniłam przychodnię i nowa pani endo powiedziała wprost: „Jak nie tolerujesz metforminy, to są inne opcje”.
Zaproponowała mi Forxigę (czyli dapagliflozynę) – lek niby dla cukrzyków, ale u mnie działa super. Nie mam żadnych problemów z brzuchem, tylko trzeba więcej pić, bo częściej się chodzi siusiu – to jedyne. Po miesiącu zauważyłam, że mam mniej napadów głodu, szczególnie wieczorem, gdzie kiedyś podjadałam wszystko co się dało. No i waga – nie jakoś spektakularnie, ale 3 kilo zeszło bez kombinowania. Najważniejsze – czuję się normalnie, stabilnie. Nie latam do toalety, nie boli mnie głowa, nie mam zjazdów.
Więc jak coś nie działa, to nie warto się męczyć. Są inne leki i warto gadać z lekarzem, a nie dać się zbywać. Trzymam kciuki! 